دیدگاه‌ها برای: جرعه 46: التفاتِ لطافت

توسط: ر کیانی

ر کیانی — Thu, 25 Jan 2024 19:36:21 +0000

تداوم لذت اصولا با چرخه رنج لذت ملال همخوانی ندارد در اینصورت این چرخه فقط برای لذات بدنی هست
به نظر میرسه تداوم لذت برای لذتهای خارج از این چرخه هست
این نظر رو یالوم در کتاب درمان شوپنهاور وقتی فلیپ نحوه درمان توسط شوپنهاور رو شرح میده بیان میشه که بنظر کاملا منطقیه

توسط: احمد عيسايي

احمد عيسايي — Sun, 21 Jan 2024 14:25:40 +0000

جناب ايپکچی، بسیار از شما می آموزیم.
نگاه عمیقی بود به مقوله لذت وهنوز جای کاوش بسیار دارد.
آنسوی دیگر لذت که از حساسیت ولطافت می آید رنج است. به مصداق هر که بامش بیش برفش بیشتر، انسانی‌که به این حد از لطافت رسیده تا لذت بیشتری را درک کند ، درد ورنج بیشتری را نیز متحمل خواهد شد.
سوالی که هست اینکه اگر کاهش اثرپذیری از پیرامون را خودخواسته تقلیل دهیم تا در آنسوی طیف رنج کمتری ببریم درست عمل نکرده ایم؟
احمد عیسایی

توسط: مجید قاسمی سیر

مجید قاسمی سیر — Mon, 15 Jan 2024 19:42:50 +0000

فوق العاده بود درخصوص نقد شما که فرمودید جایی میگه تکرار لذت ملال میاره و جای دیگر سعادت رو تکرار مکرر لذت میدونه، اول تقاضا میکنم کتاب ذهن تقابل پذیر اثر راجر مارتین رو بخونید، بعد باید اشاره کنم منظورش احتمالا از تکرار لذت این نیست که یک سطح لذت رو تکرار کنیم بلکه در مسیر رشد هر بار ارتقا پیدا میکنیم و لذت هم در شکل و مدلش و هم در عمقش متفاوت میشه و سعادتمند کسیه که این مسیر رشد رو مدام و مکرر طی میکنه و با تکرار این لذتِ هر بار رشد یافته، میشه سعادتمند بود

توسط: هدی عابدی

هدی عابدی — Mon, 15 Jan 2024 07:41:57 +0000

بچه ها بیش از بزرگترها التفات به لطافت دارند، اثرپذیرترند و بیشتر هم از زندگی لذت میبرند
شاید مشکل از جایی شروع می شود که آدم ها به تبع اثرپذیری، آسیب پذیر هم می شوند و انگار سیستم دفاعی روان آنها تصمیم می گیرد که پوستش کلفت شود و دیگر لطیف نباشد…
و به اندازه ای که از رنج فرار میکند، لذت هم از او فرار میکند