منبع اصلی
در باب حکمت زندگی
|
کتاب در شش فصل ارائه شده و از واپسین آثار مکتوب شوپنهاور است. در واقع او این کتاب را در کهن سالی و پس از تجربه ادوار و اطوار مختلفی از زندگی به رشته تحریر در آورده. قلم شوپنهاور، ادیبانه و روان است اما در این کتاب به طور مضاعفی، سعی بر سادگی در عبارات دارد که البته از غنا و اهمیت مباحث نکاسته. خُم یا فصل نخست مِی به محوریت این کتاب به بررسی و تامل در حکمت زندگی میپردازد. |
منابع تکمیلی
جهان همچون اراده و تصور
|
شوپنهاور ویراست نخست این کتاب را در سال 1818 (یعنی در سن سی سالگی) نوشته است و بیش بیست و پنج سال بعد یعنی در سال 1844 با تاکید بر اینکه «حرفی برای پس گرفتن ندارد» نوشتههای دیگری را نیز بر آن میافزاید که اغلب به عنوان جلد دوم کتاب منتشر شده است. در نسخه ترجمه شده به زبان فارسی، هر دو ویراست در یک جلد مفصل ترجمه شده و این نسخه، تنها ترجمه موجود به زبان پارسی است. |
.متعلقات و ملحقات
|
کتاب مستقل در باب حکمت زندگی نیز در واقع پارهای از همین کتاب بوده که به نحو مستقل به فارسی ترجمه شده. مترجم از ترجمه مکرر حکمت زندگی صرفنظر کرده و به سایر جستارها پرداخته. نسخه کنونی کتاب شامل است بر جستارهایی از قبیل «در باب فلسفه در دانشگاهها»، «در باب فلسفه و روش آن»، «در باب منطق و دیالکتیک»، «چند کلمه در باب وحدت وجود»، «در باب اخلاق»، «در باب حقوق و سیاست»، «ملاحظاتی در باب ادبیات سانسکریت» و … |
دو مساله بنیادین اخلاق
|
این کتاب نیز مانند سایر کتب آرتور شوپنهاور توسط رضا ولی یاری از متن انگلیسی با عنوان The two fundamental problem of ethics ترجمه شده و نشر مرکز آن را منتشر نموده است. ویراست دوم این کتاب آخرین اثر مکتوب شوپنهاور پیش از مرگ اوست و میتوان آن را غایت فلسفه ورزی ایشان دانست. |
منابع فرعی (به ترتیب استناد در جرعههای می)
- جستاری در فهم بشر – نوشته جان لاک – ترجمه صادق رضا زاده شفق (جرعه چهارم)